Amir (30 jaar) is homoseksueel. Zijn zussen weten het en accepteren het. Zijn moeder weet het ook, maar ze wil hem niet met een man zien thuiskomen. Hij kan doen en laten wat hij wil, zolang zij er maar niet mee geconfronteerd wordt.
“Als kind wist ik dat ik ‘anders’ was, maar ik had er toen geen naam voor. Pas in groep zeven of acht kwam ik erachter wat het woord homoseksueel betekende. In de brugklas ben ik over mijn geaardheid begonnen, maar dat heeft zich enorm tegen me gekeerd. Op de middelbare school ben ik erg gepest, getreiterd en uitgelachen.”
“Dit is hoe ik ben”
“Wat me veel verdriet heeft gedaan is dat er mensen waren die dachten dat ik een slecht mens was en naar de hel zou gaan. Daardoor waren er momenten dat ik het echt niet meer zag zitten, maar ik heb me nooit in bochten gewrongen om iemand anders te zijn. Ergens in mijn achterhoofd heb ik altijd al geweten: dit is hoe ik ben. Dat verander ik voor niemand.”
“Vanwege ruzies thuis ben ik op mijn zeventiende van huis gegaan en terecht gekomen bij een vriendin van de vader van een goede vriendin van mij. Zij was de eerste die tegen me ze zei: ‘Ik hou van je omdat je bent wie je bent, en of je nou op mannen of vrouwen valt, maakt me niet uit. Je bent oké.’”
“Ze wil niet met mijn homoseksualiteit geconfronteerd worden”
“Het contact met mijn moeder is in de loop van de tijd hersteld. Mijn vader was altijd op de achtergrond aanwezig en uiteindelijk gescheiden van mijn moeder. Met hem heb ik al jaren geen contact meer.”
“Mijn moeder weet inmiddels dat ik op mannen val, maar ze wil niet met mijn homoseksualiteit geconfronteerd worden. Ze denkt dat het niet natuurlijk is. Maar het idee dat ze me kan veranderen, heeft ze voor mijn gevoel losgelaten.” “Ze heeft me ook tot heterodom proberen te bekeren met behulp van de koran. Daar is ze mee opgehouden omdat ze inzag dat het niet werkte. Tijdens mijn eigen zoektocht naar religie ben ik erachter gekomen dat het niet fout is om te zijn wie je bent. Maar het uitoefenen van homoseksualiteit wordt afgekeurd. Dat stoort me. Ik geloof niet dat als er een Allah bestaat dat ik op de wereld ben gezet om niet lief te hebben en niet geliefd te geworden.”
“Mensen moeten zelf bepalen wat ze over zichzelf vertellen”
“Als ik een vriend heb, kan ik die niet mee naar huis nemen. Jammer, maar het is niet anders. Maar als mijn zus een feest geeft met haar Nederlandse vriend, dan neem ik mijn vriend ook gewoon mee. Of mijn moeder er nou wel of niet zit.”
“In de Marokkaanse gemeenschap kun je wel homo zijn, maar je moet het er niet over hebben en het niet laten merken. Ik heb mijn homoseksualiteit altijd laten zien, maar nooit letterlijk benoemd. Het is heel Nederlands om te verwachten dat alles gezegd moet worden. Daar ben ik geen voorstander van. Mensen moeten zelf bepalen wat ze over zichzelf vertellen. Het hele ‘uit de kast komen’ vind ik heel raar. Dat is heel persoonlijk en moet je op je eigen manier doen.”
